Ali Sirmen: Kader mi?

Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Hüzünleniyorum. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Otobüsten bileti aldık. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Kafam iyice bozuk. . Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Hepsi boş laf. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Ona iki kişi daha katılıyor. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Tartışmaya başlıyorlar. Sohbet ediyoruz. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. İnatçı, dediğim dedik. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Sayıları üçe çıkıyor. . yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. ”Şoför bıçkın. Olacağı varsa olur. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Çektim arabayı sağa. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Dayadım tabancayı kafasına. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. İleride bir muz kabuğu görüyor. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. ",.

Ali Sirmen: Kader mi?

Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Hepsi boş laf. Ona iki kişi daha katılıyor. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Dayadım tabancayı kafasına. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Otobüsten bileti aldık. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Tartışmaya başlıyorlar. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. ”Şoför bıçkın. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. İleride bir muz kabuğu görüyor. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. İnatçı, dediğim dedik. Hüzünleniyorum. Çektim arabayı sağa. . Sohbet ediyoruz. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. . Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. ",. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Kafam iyice bozuk. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Sayıları üçe çıkıyor. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Olacağı varsa olur. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar.