“Racon bitmiştir”*

 
“Racon bitmiştir”* “Racon bitmiştir”*

” dersiniz ve bunun ne anlama geldiğini herkes bilir. Ne demek istediğimi yalnızca sözcüklerle aşk yaşayan takıntılılar anlar…. Ülkedeki her kesim tarafından genel kabul görmüş nadir kelimelerden biridir. Böyle kelimelere ayrı bir ilgim var. “Racon” kelimesini çok severim. Eğer siz bir toplumda güçlü, saygın, özgül ağırlığı olan bir karakter olarak anılmak istiyorsanız şayet, bunu kendini savunamayacak şekilde görevini yapan bir hakeme yumruk atarak yapamazsınız. Düşünsenize, kelimenin kendine has bir karizması var ve kullandığınız her cümleyi diğerlerinden bir “tık” daha özgül hale getirmeyi başarabiliyor. Hiç uzun uzadıya izah etmenize gerek kalmaz: “Bu durumu şu şu usul ve esaslara göre yapmamız gerekir. ” veya “Durumu layıkı ile yerine getirmemiz için takınılması gereken tavır budur. İş hayatında da kullansanız sırtımaz gündelik dilde de. ” gibi ifadelerle hem kendinizi hem de karşınızdaki yormak yerine “Bu işin raconu budur.

“Racon bitmiştir”*

Böyle kelimelere ayrı bir ilgim var. “Racon” kelimesini çok severim. İş hayatında da kullansanız sırtımaz gündelik dilde de. ” veya “Durumu layıkı ile yerine getirmemiz için takınılması gereken tavır budur. Ne demek istediğimi yalnızca sözcüklerle aşk yaşayan takıntılılar anlar…. Hiç uzun uzadıya izah etmenize gerek kalmaz: “Bu durumu şu şu usul ve esaslara göre yapmamız gerekir. ” dersiniz ve bunun ne anlama geldiğini herkes bilir. Düşünsenize, kelimenin kendine has bir karizması var ve kullandığınız her cümleyi diğerlerinden bir “tık” daha özgül hale getirmeyi başarabiliyor. Ülkedeki her kesim tarafından genel kabul görmüş nadir kelimelerden biridir. Eğer siz bir toplumda güçlü, saygın, özgül ağırlığı olan bir karakter olarak anılmak istiyorsanız şayet, bunu kendini savunamayacak şekilde görevini yapan bir hakeme yumruk atarak yapamazsınız. ” gibi ifadelerle hem kendinizi hem de karşınızdaki yormak yerine “Bu işin raconu budur.